Rozpoczęcie nowicjatu

24. października to dzień szczególny dla całego naszego Zgromadzenia – dzień liturgicznego wspomnienia św. Antoniego Marii Klareta – naszego Założyciela. Dla mnie było to podwójne świętowanie, bowiem w tym dniu rozpoczęłam kolejny etap mojej formacji zakonnej – nowicjat.

                

Cały dzień był bardzo uroczysty i czułam ten specyficzny świąteczny nastrój, który był wyrazem m.in. tego, że założyłam swój nowy strój nowicjacki, będący zewnętrznym znakiem tego, że dziś wydarzyło się coś wyjątkowego. Coś, na co czekałam odkąd poczułam przynaglenie, wezwanie od Pana, by wejść w bliższą relację z Nim. W chwili tego wezwania nie bardzo wiedziałam co mam czynić, tym bardziej, że nie bardzo jeszcze rozumiałam do czego Pan mnie wzywa. Jednak po sierpniowym pobycie w Nowicjacie Europejskim w Hiszpanii, w czasie którego miałam możliwość przebywania w miejscach ściśle związanych z naszymi Założycielami (Matką Marią Antonią Paris i św. Antonim Maria Klaretem) dostałam od Jezusa odpowiedź, by podążać dalej jego śladami. Moją odpowiedzią na to wezwanie – po powrocie do Warszawy – była prośba skierowana do Przełożonej Delegatury o rozpoczęcie nowicjatu. Po pewnym czasie otrzymałam radosną wiadomość, że zostałam do niego dopuszczona.

                

I tak właśnie 24. Października w naszym domu formacyjnym w Warszawie, po uroczystej jutrzni, cała wspólnota zgromadziła się w sali rekreacyjnej, aby uczestniczyć w celebracji włączenia mnie do życia zakonnego. Na tę uroczystość mogłam wybrać pieśń, psalm oraz czytania, które na ten czas są mi bardzo bliskie, są także dla mnie drogowskazami jak podążać dalej w poszukiwaniu i radosnym pełnieniu Woli Bożej. Ważnym i wzruszającym dla mnie momentem był uścisk i dobre słowo każdej siostry. Poczułam wtedy pełniejszą jedność z moją wspólnotą , a tym samym z całym Zgromadzeniem.

Cieszę się bardzo, ze to właśnie w dniu, kiedy wspominamy w liturgii św. A.M Klareta dostąpiłam tego radosnego momentu – rozpoczęcia nowicjatu. Jest to tym bardziej radosne, gdyż rozpoczęcie postulatu miałam w dniu narodzin dla nieba Matki Marii Antonii Paris. Dlatego w sposób szczególny odczuwam duchowa obecność obu naszych Założycieli na mojej drodze powołania do życia klaretyńskiego.

                

Dziękuję Wszystkim za modlitwę w czasie mojej dotychczasowej formacji, dalej bardzo o nią proszę i na nią liczę. Ja ze swej strony każdego dnia pamiętam o Was przed Bogiem i Maryją Niepokalaną.

Anna Łaniecka