Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

 

 

 

W naszym zgromadzeniu, dzisiejsza uroczystość, ma szczególne znaczenie, ze względu na obecność Maryi, ale także z powodu wydarzenia, które dokonało się 15 sierpnia 1851 roku w Tarragonie
w Hiszpanii.

 

 

 Z autobiografii Naszej Założycielki:

“Punkt 121. Był to dzień Wniebowzięcia Matki Bożej. Zgromadziłam  te dziewczęta, które wybrałam, jak opisałam wyżej. Poszłyśmy do komunii i przyjęłyśmy Pana Jezusa z wielką pobożnością
i czułością, ofiarując siebie Bogu. Złożyłyśmy ślub nierozerwalności i gotowości, by przepłynąć nawet morze i udać się do jakiegokolwiek zakątka świata. Ślubowałyśmy nie rozłączać się i nigdy nie oddalać się od zaleceń naszego Przełożonego. Ponieważ wówczas nie miałam innego przełożonego poza spowiednikiem, złożyłyśmy ślub naszemu Panu po komunii z zamiarem odnowienia ślubu po południu w obecności czy też na ręce czcigodnego Józefa Caixala, który był spowiednikiem moim i pozostałych. Tak jak postanowiłyśmy rano, tak zrobiłyśmy po południu w obecności wymienionego księdza. Po złożeniu ślubu i ofiarowaniu się do znoszenia wszelkiego trudu z miłości do naszego Pana Jezusa Chrystusa”

“ Punkt 123. Sama złożyłam ten ślub i zaproponowałam go dziewczętom, które obiecały pójść za mną. Uczyniłam to z dwóch powodów: pierwszy i najważniejszy był ten, żeby utwierdzić te dziewczęta w powołaniu poprzez święte posłuszeństwo, czyli poprzez nakłonienie ich do nie odstępowania ani na krok od woli naszych przełożonych; wiem jak miłe są Bogu czyny, które pochodzą z tej świętej cnoty i tylko na  niej mogłam oprzeć dzieło, które przewyższało me liche siły. Po drugie chciałam je zapewnić, że nigdy ich nie opuszczę, co zawarte jest w słowach ślubowania: „nie rozłączać się”.

Módlmy się w tym wyjątkowym dniu, aby Maryja odnawiała w nas Wiarę, Nadzieję i Miłość.